Wanneer je je aangetrokken voelt tot minderjarigen kan dit erg verwarrend voor je zijn. Er kunnen heel wat vragen door je hoofd spoken, waar je geen antwoord op weet. Het is moedig van je dat je hulp zoekt bij Stop it Now! om meer te weten te komen hoe het nu verder moet. Je staat er niet alleen voor.
Het zich aangetrokken voelen tot kinderen die nog niet in de puberteit zitten, wordt ook wel pedofilie genoemd. Er is veel verkeerde informatie over pedofilie en er bestaan nog veel taboes over het thema. Pedofilie is een seksuele voorkeur, en geen ziekte, zoals soms wel eens wordt gezegd in de samenleving. Pedofilie is niet strafbaar, je mag denken en voelen wat je wilt. Het is pas als jij ten aanzien van minderjarigen seksueel gedrag stelt, seksueel kindermisbruik genoemd, dat jij de wet overtreedt. Dat kan via het kijken, maken of doorsturen van beelden van seksueel kindermisbruik, maar ook bij het hebben van seksuele handelingen met een minderjarige. Je gevoelens en gedachten die kies je niet, maar je gedrag wel.
Het voelen van aantrekking naar minderjarigen kan je op verschillende manieren ervaren. Je kan er vaak aan denken of over fantaseren, maar even goed opgewonden worden als je een minderjarige op straat of op een foto ziet. Misschien zoek je ook doelbewust naar foto’s van kinderen, die niet seksueel getint zijn, om aan je drang tegemoet te komen en/of masturbeer je hierop. Ook is het zo dat je je aangetrokken kan voelen tot kinderen én volwassenen. Je kan dus voor beiden een voorkeur hebben, gevoelens ervaren of fantaseren.
Toch is er een groot verschil tussen het hebben van gevoelens/gedachten over minderjarigen en het stellen van gedrag, zoals seksueel kindermisbruik of het kijken, downloaden of maken van beelden van seksueel kindermisbruik. Het hebben van seksuele fantasieën, seksuele opwinding of seksuele aantrekking ervaren naar minderjarigen kies je niet en is niet strafbaar. Met die gedachten iets doen kies je wél, het is strafbaar en je draagt er de volle verantwoordelijkheid over.
Los van wat de wet zegt, kan het alleen dragen van deze gevoelens voor jou een zware last betekenen. Misschien voel je je anders als anderen en heb je te maken met gevoelens van schaamte, paniek, angst of drang? Vaak is het niet zo evident om dit onderwerp bespreekbaar te maken in je omgeving, omwille van het stigma. Dit kan ervoor zorgen dat je je eenzaam voelt en/of te kampen hebt met andere negatieve gevoelens. Je staat er zeker niet alleen voor en je hebt recht op hulp zodat je kan leren omgaan met deze gevoelens.
